Athugasemd

En það bar til um þessar mundir að...

-Maður stóðst ekki mátið lengur og fann sig knúinn til skrifta enn á ný. Fyrri skrafskjóðan, fths.blog.is, lagðist til hinstu hvílu og penninn undir feld fyrir þó nokkru. Þetta má helst rekja til þess að á Moggablogginu er ákaflega erfitt að halda úti góðu bloggi svo vel sé, svo steingeld er umræðan  þar um alla heimsins kanta og vankanta. Hver kerfissugan á fætur annarri hrópar í kapp við sjálfa sig um vangetu hinna ríku og máttugu til að toga hana upp úr ræfildómnum. Staurblindir stuttbuxnastrákar, perverteraðir í hægrimennsku sinni og sveittir í baráttunni gegn upplýsingu samfélagsins um tryggðarleysið við málefnin og herrahollustuna framar þeim. Upplýsingasnauðar smásálir, að því er virðist eins óteljandi og þær eru óþolandi, bölva og ragna yfir því að þeirra skoðanir eru ekki "jafngildar" og annarra þegar þeirra skoðanir eru yfirleitt sambærilegar við "Skjótt ikkur bara!". Bitrir fjölskyldufeður rífast að næturlagi í náunganum um auðvaldssinna og siðspillingu, bæði mót- og meðmælendur ámóta málefnalausir enda með ekkert til grundvallar sínum skoðunum annað en Morgunblaðið og eigin reynslu sem oftar en ekki er síður en svo víðtæk. Smákrakkar henda niðursuðudósum í lögreglumenn, hvattir áfram af fjúkyrðasöfnurum sem dæla fyrirsögnum inn í ritstýrða "þjóðfélagsumræðuna" sína um nauðsyn ofbeldis til sigurs, illsku annarra og réttmæti persónuárása. Friðsamar síður inn á milli, ljóðrænar og hugvekjandi, mengaðar af rætnum athugasemdum hinna heitu og hatursfullu.

Kannski að þetta hafi alltaf verið örlög bloggsamfélagsins - í stað vettvangs heilbrigðra skoðanaskipta er þetta nú niðurdrepandi niðursuðudós bældrar biturðar sem hvergi fær útrás nema á andlitslausum vefnum þar sem menn þurfa ekki að standa augliti til auglits við neinn nema sjálfan sig, kvölds og morgna, með tannburstann að vopni.

Þetta er kannski líka ástæða þess að ég hef ákveðið að stofna nýja síðu. Hér ætla ég að skrifa inn vangaveltur, líklega tvisvar í viku eða svo, og birta tilkynningar þess efnis á Facebook. Það er yfirlýst stefna að tengja ekki færslur við fréttir, bæði til þess að veita örlögunum ofannefndu mótspyrnu og til þess að dragast ekki inn í úrkynjaða kreppuumræðuna þar sem hátt bylur í tómum tunnum og besserwisserar slengja fram ómögulega snörpum lausnum á risavöxnum vandamálum, gagnrýnilaust ljúkandi spánni með: "- og það er nú bara eins og það er".

Eins og segir í umfjöllun um síðuna verður lögð áhersla á ýmislegt neikvætt í mínum skrifum. Það er ákveðin list að vera neikvæði gaurinn og til þess að vera ósamkvæmur sjálfum mér sem sá gaur verð ég að segja að mér ferst það ágætlega úr hendi. Ekki ber svo að skilja að allar færslur komi til með að fjalla um neikvæð málefni né heldur fjalla um jákvæð málefni á neikvæðan hátt. Kannski að manni sé hollast að spila þetta eftir eyranu. Ég hef nú sjálfur oft talist stuttbuxnastrákur og það veit Guð að ég hef tekið á honum stóra mínum í bloggumræðunni án þess að hafa hundsvit á því sem ég hef sagt og skrifað. Kannski er enn svo.

Ætli það sé þá ekki bara best að koma sér að efninu:

...að ég smakkaði ilmvatnið mitt.

Það er ógeðslegt bragð af ilmvatni.

Athugasemdir

[Sigurbjörn Sveinsson, 14.4.2009 kl. 10:42]

Þetta með ilmvatnið getur ekki verið ný lífsreynsla. Ertu með gullfiskaminni?

[Ásta Sóllilja (IP-tala skráð) 15.4.2009 kl. 21:02]

Ahahahaha... frábær athugasemd pabbi!